بررسی تطبیقی آیه 158 انعام از دیدگاه فریقین

بررسی تطبیقی آیه 158 انعام از دیدگاه فریقین

علی مؤیدی

چکیده

در آخر آیه 158 سوره انعام، از آمدن روزی در آینده امت خاتم خبر داده شده است که برخی از آیات الاهی در آن روز آشکار می­شوند و افرادی که قبل از آن روز ایمان و یا عمل صالح نداشته­اند، ایمان آوردن آنان در آن روز برای آنان سودی در پی نخواهد داشت. در مورد این بخش آیه سه قول مطرح است: قول مشهور فریقین، آن را در مورد "اشراط الساعه" می­دانند؛ تعدادی آن را به "عذاب دنیوی" مربوط می­دانند و برخی مفسران شیعی نیز آن را مربوط به"قیام حضرت مهدیQ" مرتبط می‌شمارند. سؤال اصلی این پژوهش آن است که ارتباط این قسمت از آیه با قیام حضرت مهدیQ چگونه توجیه و تحلیل می­شود؟ نظریه مختار، تلفیقی از هر سه قول است؛ بدین صورت که در آخرالزمان در زمان قیام امام مهدیQ برخی از آیات الاهی که از آن تعبیر به اشراط الساعه شده است، نمایان می­شود و بر اساس سنت‌های الاهی، میان امت قضاوت دنیوی رخ می­دهد که این داوری با نزول عذاب الاهی به منظور نابودی ظالمان و استخلاف صالحان با محوریّت خلیفة خدا، همراه خواهد بود. نوشتار پیش‌رو با روش توصیفی– تحلیلی سامان یافته است.

واژگان کلیدی: اشراط الساعه، آیات عذاب، قیام مهدیQ، عذاب استیصال، استخلاف صالحان.

. دانش‌آموخته سطح 4 مهدویت گرایش قرآن و حدیث مرکز تخصصی مهدویت. ایمیل: Alim313@chmail.ir

آموزه مهدویت آیات قرآن جمهوری اسلامی ایران حسین علی جباری دیپلماسی سیاست خارجی قانون اساسی